شانه منجمد یا فروزن شولدر یکی از آسیب های شایع شانه است که با درد و خشکی مفصل شانه مشخص می شود.

بی حرکت ماندن شانه به مدت طولانی مهم ترین عاملی است که ریسک ابتلا به شانه منجمد را افزایش می دهد.

درد ناشی از این بیماری درد خفیفی است که با حرکت دادن شانه تشدید می شود و به همین کاهش دامنه حرکتی شانه یکی از مهم ترین علائم و عوارض آن است.

این بیماری در چند مرحله علائم خود را بطور تدریجی نشان می دهد.

در مراحل اولیه خشکی و کاهش انعطاف پذیری شانه رخ می دهد که با درد شانه هنگام حرکت همراه است.

در مرحله بعد علائم بیماری تشدید و حرکات شانه محدودتر می شود و در مرحله آخر حرکات شانه بهبود یافته و علائم بیماری خفیف تر می شود.

علائم شانه منجمد

• التهاب کپسول مفصلی شانه
• خشکی و کاهش انعطاف پذیری شانه
• درد مفصل شانه و تشدید درد هنگام حرکت دادن شانه
• کاهش دامنه حرکتی شانه
• اختلال در وضعیت خواب سبانه به دلیل وجود درد در شانه

دلایل و عوامل افزایش دهنده خطر

• واکنش های خود ایمنی
• برخی بیماری ها مانند دیابت
• بی حرکتی شانه به مدت طولانی در اثر بیماری هایی همچون شکستگی های شانه ، سکته مغزی و جراحی های اندام های فوقانی

درمان شانه منجمد

گرم کردن شانه با استفاده از کمپرس گرم به کاهش درد شانه کمک زیادی می کند.

برای تسکین درد و التهاب شانه مصرف داروهای مسکن تحت نظر پزشک کمک کننده است.

تزریق داروهای کورتیکوستروییدی در مفصل شانه در موارد درد شدید که مانع از انجام فعالیت های روزمره فرد شده انجام می یگرد.

انجام تمرینات ورزشی تحت نظر فیزیوتراپیست مهم ترین و موثرترین درمان شانه منجمد است که علاوه بر کمک به کاهش درد و به بازگرداندن توان حرکتی مفصل شانه به وضعیت طبیعی موثر است.

نرمش های کششی که فیزیوتراپیست تجویز می کند نقش موثری در افزایش دامنه حرکتی شانه دارد.

فیزیوتراپیست برای درمان این عارضه از دیگر تکنیک های فیزیوتراپی همچون درمان دستی ، سوزن خشک و ماساژ درمانی نیز استفاده می کند.

در موارد حاد بیماری جراحی برای کمک به درمان شانه منجمد انجام می گیرد.