آرتروز مچ دست یکی از شایع ترین دلایل درد و ناراحتی مچ دست در افراد میانسال و سالمند بخصوص خانه های خانه دار در سنین میانسالی است.
حرکات تکراری مچ دست و استفاده بیش از حد از آن مهم ترین عاملی است که سبب بروز این آرتروز می شود.
آرتروز نوعی بیماری پیشرونده مفصلی است که به دلیل از بین رفتن و فرسایش تدریجی غضروف مفصلی رخ می دهد.
در نبود غضروف استخوان ها مفصل به جای لغزیدن بر روی هم ساییده شده که این وضعیت منجر به بروز درد ، التهاب و محدود شدن دامنه حرکات مفصل مبتلا می شود.
سفتی و خشکی مفصل مچ دست ، کاهش دامنه حرکتی آن و در موارد شدید تغییر شکل مفصل مچ دست از مهم ترین علائم آرتروز مچ دست هستند.
خانم های خانه دار و افرادی که بواسطه شرایط شغلی مانند تایپیست ها ، خیاط ها و … استفاده زیادی از دست خود دارند بیش از سایر افراد در معرض خطر ابتلا به آرتروز مچ دست قرار دارند.
بیمار باید میزان استفاده از دست خود را کاهش دهد و از انجام هرگونه حرکتی که سبب وارد شدن فشار به مفصل و تشدید درد می شود اجتناب کند.
قرار دادن کمپرس گرم با افزایش جریان خون موضعی به کاهش درد مچ دست کمک می کند.
کمپرس یخ نیز در صورت وجود التهاب موثر است.
استفاده از مچ بندهای طبی نیز که توسط پزشک تجویز می شوند با محدود کردن حرکات مچ دست به تسکین علائم کمک کرده و به روند بازسازی غضروف آسیب دیده کمک می کند.
با تجویز پزشک برای نتسکین درد و التهاب می توان از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی و در صورت درد شدید داروهای کورتونی تزریقی استفاده کرد.
تزریق داروهای کورتونی در محل دردناک درد را تا حد زیادی تسکین می دهد اما به دلیل عوارض ناشی از داروهای کورتونی تعداد دفعات تزریق باید محدود باشد.
فیزیوتراپی بهترین و موثرترین درمان بیماری های مفصلی از جمله آرتروز مچ دست است.
فیزیوتراپیست با ارزیابی شرایط بیمار و شدت بیماری وی از مدالیته های مختلفی برای کمک به کاهش مشکلات بیمار استفاده می کند.
لیزر درمانی با لیزر پرتوان ، تمرین درمانی ، درمان دستی و الکتروتراپی برای کمک به بیماران مبتلا به آرتروز مچ دست توسط فیزیوتراپیست مورد استفاده قرار می گیرند.
در صورتی که راهکارهای ذکر شده در بالا نتوانند درد و مشکلات بیمار را کاهش دهد جراحی به عنوان آخرین راهکار توسط پزشک توصیه می شود.
فیزیوتراپی پس از جراحی نیز برای کاهش عوارض ناشی از جراحی و کمک به فرایند بهبودی و بازیابی توان حرکتی مچ دست ضروری است.